Selektif mutizm ya da seçici konuşmazlık, sıklıkla çocuklarda görülen ve yaygınlığı az olan anksiyete bozuklukları altında değerlendirilen bir bozukluktur. Ebeveyn ve kardeşleri gibi yakın ilişkideki kişilerle konuşması fakat dışarıdaki sosyal ortamlarda konuşmaması olarak tanımlanabilir.
Genellikle çocuğun okulöncesi bağlarında belirtileri gösterebilir, fakat okula başlanması ile birlikte belirtiler daha net görülür. Selektif mutizmin ortaya çıkışında travma yaşantılar, sosyal kaygı ve izolasyon, yanlış ebeveyn tutumları gibi nedenler bulunabilir. Tedavide ise davranışçı yöntemler, oyun terapisi ve aile terapisi yaygın olarak kullanılır.